به گزارش تحریریه، طالبان حتی اگر هیچ تهدیدی را متوجه ایران نسازد، از این پس افغانستان صرفا برگ برنده اسلام‌آباد خواهد بود و این یعنی باختن همه چیز در همسایه شرقی.

این باختن زمانی پررنگ‌تر می‌شود که طالبان گلوگاه ارزی هرات را به روی ایران ببنند؛ طالبانی که خود با مسدودشدن دلارهای افغانستان در آمریکا روبرو است دیگر همچون قبل اجازه عبور دلار به سوی ایران را نخواهد داد.

هندی‌ها با توجه به بی‌ثباتی افغانستان و تحریک کشمیری‌ها از سوی طالبان و در واقع پاکستان، افغانستان را عرصه‌ای از دست رفته دیده و چابهار را به کلی رها خواهند کرد و این یعنی باخت ایران به پاکستان و چین در آب‌های جنوبی و تسلیم چابهار برابر بندر گوادر همسایه جنوب شرقی.

مجموع این اوضاع هم یعنی از دست رفتن بازار پرسود و ارزآور افغانستان برای ایران و از آن مهمتر یکی از گذرگاه‌های عبور از تحریم.

حال چاره چیست؟ پاسخ کوتاه است: قرار دادن طالبان زیر تیغ. وجود استخوان پنجشیر در گلوی طالبان و بازی کردن مثل یک قدرت منطقه‌ای در مقابل یک جریان سلفی.

منبع: ایران مامن

پایان/